سوغات سرای نیاسر

فروشگاه سوغات نیاسر

انواع ترشیجات، شیرینیجات و عرقیات طبیعی

استان اصفهان، شهرستان کاشان، شهر نیاسر، کنار آبشار

آقای فرزین فر  09375061365

دانش آموزان تنگه لاويج نور

دانش آموزان دهه 1350 روستاي تنگه لاويج شهرستان نور استان مازندران

پل محمد حسن خان بابل

پل محمدحسن‌خان پلی قدیمی است که از روی رودخانه بابلرود در شهر بابل می‌گذرد. این پل از آثار دوره قاجاریان است که به جای پل قدیمی‌تری ساخته شده‌ است. به نوشته تاریخ بیهقی، در دوره غزنوی در این محل پلی چوبی وجود داشته‌ است، که به نوشته تاریخ طبرستان ابن اسفندیار، بعدها به دستور نصیرالدوله شاه غازی (۵۵۸-۵۳۶ ه. ق.) «زر به خروارها ریخته شد و پارو در میان زد و ... پلی از خشت و آهک بنا کردند». ^[۱]

این پل در ۲ کیلومتری مرکز شهر بابل و در جنوب قرار دارد و اطراف آن متشکل از ۵ محله شامل شهرک شهید چمران، شهرک فرهنگیان، محله سرپل محمدحسن‌خان بخش دو و سه و محله سرپل محمدحسن‌خان بخش مرکزی است. ^[۲]

در اوایل حکمرانی کریم‌خان زند، به سال ۱۱۴۶، محمدحسن‌خان قاجار جد آغامحمدخان قاجار، که شهر بارفروش (شهر بابل فعلی) و سایر نقاط مازندران را تصرف کرده و در جنگ بر کریم‌خان زند پیروز شده‌بود به پاس قدردانی از مردم بابل، ^[۲] با صرف هزینه ۱۲۰۰۰ تومان ^[۳] بر روی رودخانه بابل پل بزرگی احداث کرد که تا امروز باقی مانده و به پل محمدحسن‌خان معروف است. این پل دارای هفت چشمه (طاق) اصلی و دو چشمه فرعی است که ارتفاع آن از بستر رودخانه ۱۱ متر است. این پل با طول ۱۴۰ متر و عرض ۶ متر، یکی از پل‌های مهم استان از نظر مسائل اقتصادی و ارتباطی به شمار می‌آید. ^[۴]

تا سال ۱۳۴۳ ارتباط بابل و آمل از طریق همین پل ممکن بود تا اینکه در همین سال راه جدیدی که از سوی غرب شهر آغاز می‌شد ساخته شد، اما با این که سالیان زیادی از قدمت این پل می‌گذرد کماکان پابر جاست و ماشین‌های سنگین از آن عبور می‌کنند، ^[۵] که این امر با خود انتقادهایی را هم بدلیل صدماتی که می‌تواند به این اثر ملی وارد کند به همراه داشته‌است. ^{[۶] [۷] [۸] [۳]}

به همین منظور و بدلیل قابلیت عبور تنها یک باند سواره‌رو و ترافیک سنگین بر روی پل محمدحسن‌خان و به دلیل حجم ترافیک سنگین در محور قدیم بابل به آمل چندی پیش معاونت ساخت و توسعه راه‌های وزارت راه و ترابری تصمیم به ایجاد پلی بتنی یک‌طرفه در کنار پل قدیمی موجود گرفت،^[۳][۹] که اکنون در حال استفاده می‌باشد. ^[۱۰]

این پل بزرگ‌ترین راه ارتباطی بخش‌های گتاب، بندپی شرقی و بندپی غربی شهرستان بابل نیز می‌باشد. ^[۲] این پل پیش از این یک‌بار بوسیلهرضاشاه پهلوی مرمت شده‌است. ^[۵] یکی از موارد شاخص این پل معماری صفوی بنا و استفاده از سفیده تخم‌مرغ (البته به گفته برخی زرده تخم‌مرغ و ساروج) در ساخت آن است. ^[۲] این اثر در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۴۱۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.^[۱۱]

عکس توسط مدیریت کایر ایرانی 1395

منبع متن: ویکی پدیا، پاییز 1395

پل کابلی اهواز بر روی کارون